De kwelling van Gizzell
Elke dag werd Gizzell gestraft omdat zij zich slecht gedroeg. Ze werd gedwongen squats te doen, op ongemakkelijke posities te gaan staan en een vuile sok in haar mond te duwen als ze veel lawaai maakte. Ze werd ook fysiek geslagen, gekweld en moest het vaak doen zonder voedsel of water.
Bij de keren dat ze zoveel dorst had dat ze uit het toilet begon te drinken, werd ze van top tot teen geslagen.
Soms werd ze vastgebonden aan haar bed en duurde het een aantal dagen voordat ze werd bevrijd.
En toch, ondanks de hel die ze meemaakte, bleef Gizzy positief. In haar dagboek kon je lezen dat ze wist dat ze zou worden gestraft voor haar daden en dat ze hoopte zich te ontwikkelen tot een slimme en mooie jonge vrouw.
Ze schreef ook over hoe ze ervan droomde om met haar broers en zussen te spelen en tv te kijken. Vaak werd het dagboek een paar dagen later bijgewerkt, waarna ze zou beschrijven hoe ze opnieuw werd misbruikt.
Het einde van het leven van Gizzell
Helaas was aan het einde van Gizzell’s leven haar dagboekaantekeningen niets minder dan onduidelijke krabbels. Ze was beroofd van voeding, leed voortdurend aan misbruik van haar grootmoeder en werd zwakker en zwakker. Haar afname was snel en definitief. Slechts enkele dagen voor haar dood zou ze hebben geschreven: “” Ik haat dit leven omdat ik nu grote problemen heb. ”
Toen Gizzell werd gevonden, was haar lichaam zo aangetast dat mensen begonnen te huilen terwijl ze de details van de zaak hoorden. Het dagboek getuigde van een hoopvol jong meisje dat van school hield. Het vertelde ook over het misbruik dat haar leven doordrong.
Gizzell’s vader stierf aan een hartaanval in Cook County Gevangenis in afwachting van zijn proces voor zijn rol in haar dood. Haar oma Helen zou later worden veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf wegens moord.
Verslagen over de zaak van Gizzy bevestigen dat er iets had kunnen worden gedaan om dingen te stoppen voordat ze stierf. Maar de zaak leek door de vingers te glippen. Slechts een maand voordat Gizzelle haar leven verloor, had een maatschappelijk werkster het huis bezocht, maar geen actie ondernomen.
Deel alsjeblieft het verhaal van Gizzell met al je familie en Facebook-vrienden om te laten zien dat geen enkel kind ooit hoeft te verdragen wat ze heeft meegemaakt.
Bron: Chicago Tribune
