Het had niet veel gescheeld of Paul Corbijn had het lidmaatschap van de Postcode Loterij opgezegd. Toch liet hij zich telefonisch overhalen om door te spelen. Met succes, want niet veel later viel de hoofdprijs in zijn dorp.
Postcode Loterij
We gaan even terug naar 2014, het jaar dat in Vrouwenpolder de hoofdprijs van de Postcode Loterij is gevallen. Een van de grote winnaars is Paul Corbijn.
De supermarkteigenaar heeft zes loten en woont in de Koningin Wilhelminalaan. Dat is naast de Koningin Beatrixlaan. En juist daar is de hoofdprijs gevallen.
Paul had ineens een getal van zes cijfers op zijn rekening: ‘Het afdrukje bewaar ik de rest van mijn leven’ https://t.co/hunhS6t0vv
— AD.nl (@ADnl) December 19, 2023
‘Aardige prijs’
Paul wint geen miljoenen, maar met zes loten wint hij toch een mooi bedrag. Drie dagen later hoort hij hoeveel het is. Hij verwacht weinig, maar wint 3,5 ton.
”Ik dacht misschien 5.000 euro per lot ofzo. Toen we hoorden dat het 80.000 euro was, werden we natuurlijk helemaal gek.”
”De dag dat het geld echt gestort werd, was het mooiste. ‘Het is gestort, het is gestort’, hoorde ik mensen zeggen in mijn supermarkt. Toen ben ik even naar boven gerend om te kijken. Dan zie je ineens een getal van zes cijfers op je rekening. Daar heb ik een afdruk van gemaakt.”
Wilde opzeggen
Eigenlijk was Paul voornemens zijn lidmaatschap van de Postcode Loterij op te zeggen. ”Ik belde in september om het te laten stoppen.”
”Maar de medewerkster haalde me over om tot het einde van het jaar lid te blijven. Dan kreeg ik twee gratis loten extra.”
”Zo’n telefoongesprek vergeet je natuurlijk nooit meer. Ik heb later nog gevraag wie ik aan de lijn heb gehad. We hebben een doos bonbons laten bezorgen bij haar.”
Busje kopen
Dat Paul ‘opgescheept’ zat met het geld, is natuurlijk relatief. Hij heeft er een hoop leuke dingen van kunnen doen. Hij ziet zijn dorpsgenoten meteen nieuwe bolides aanschaffen, maar zet de centen eerst opzij.
Later koopt hij een nieuw tuinhuisje en laat zijn badkamer vernieuwen. Wat hij ook doet, is een busje kopen voor klanten van zijn supermarkt die niet mobiel genoeg zijn om zelf boodschappen te doen.
”We haalden mensen al jaren thuis op, maar dat deden we altijd met de eigen auto. Door die prijs konden we een busje aanschaffen.”
Of hij zijn lidmaatschap inmiddels heeft opgezegd? Nee. Paul speelt nog steeds mee. Sterker nog, nadat de hoofdprijs was gevallen, werd zo’n beetje het hele dorp lid.
”Gek eigenlijk, want de kans dat zo’n prijs hier nog een keer valt is natuurlijk heel klein. Het zou wel mooi zijn, we zijn wel weer toe aan een feestje.”
