De 16-jarige Gaia had een grote droom: actrice worden. Het meisje had veel talent en kreeg in de VS zelfs twee masterclasses aangeboden. Helaas maakte Gaia een andere keuze. De scholiere besloot uit het leven te stappen.
Gaia
Het was een doorsnee dinsdag, die bewuste 26 november in 2019. De familie Van der Lecq had net ontbeten en Gaia had een examen natuurkunde voor de boeg.
Het meisje was opgewekt en fietste samen met haar ouders, die allebei docent zijn op haar school, naar de school. In het fietsenhok namen ze afscheid.
Maar…Gaia is nooit aangekomen in de klas. Ze maakte een andere keuze. Toen haar moeder Melanie (49) hoorde dat haar dochter niet in de klas zat, reed ze snel naar huis. Ze hoopte dat Gaia thuis was, maar dat bleek niet het geval. ”Het eerste dat ik deed, is kijken of de treinen wel reden.”
”Daarna heb ik de politie gebeld om haar als vermist op te geven. Tien minuten later stonden er twee agenten voor mijn deur met slecht nieuws. Ik moest onmiddelijk meekomen, want mijn dochter leefde nog.”
Complicaties
In het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam hebben de artsen er een maand lang alles aan gedaan om het leven van Gaia te redden.
”Op 27 december kregen we te horen dat ze geen toekomst meer had. Op 30 december hebben we haar van de beademing afgehaald. Ze ging gelijk.”
”Dat vond ik heel lastig. Ik had haar graag nog even vijf minuten vastgehouden, dicht bij me gevoeld. Dat gaat niet wanneer iemand aan de beademing ligt. Maar daar had Gaia geen boodschap aan.”
Brieven
In haar kamer had Gaia twee afscheidsbrieven achtergelaten. Een bestemd voor haar ouders, en de ander voor haar beste vriendin.
Gaia bleek helaas niet langer in staat om de kwelling van het leven te doorstaan. ”Ze schreef dat er niemand was die dit had kunnen voorkomen. Ze voelde zich niet gezien, had zich in haar eenzame wereld teruggetrokken en zag geen uitweg meer.”
View this post on Instagram
Waarom?
Een vergaande keuze waar het gezin Van der Lecq, dat nog drie kinderen heeft, mee moet zien te leren leven. Maar ook een keuze die die niemand zag aankomen. Toen Gaia 11 jaar was, belandde ze in een depressie. Ze kreeg hulp en klom weer uit het dal.”
Het leven leek Gaia toe te lachen. Dat maakt het extra pijnlijk dat de vraag ‘waarom’ nog steeds niet beantwoord is en ook nooit beantwoord gaat worden.
”Je moet als gezin je eenheid weer vinden. We waren met z’n zessen, nu met z’n vijven. Iedereen moet verder, op zijn eigen manier en dat blijft moeilijk. Ook al zit Gaia in ons hoofd en hart, ze zal er nooit meer fysiek bij zijn”, aldus de moeder van Gaia.
‘Normaal functioneren’
Melanie heeft na het verlies van haar dochter lange tijd moeite gehad om ‘normaal’ te functioneren. ”Ik durfde niet meer naar buiten. Ik dacht dat er op mijn voorhoofd geschreven stond dat mijn dochter zichzelf van het leven had beroofd. Ik vreesde de vooroordelen.”
Inmiddels, ruim drie jaar later, staat Melanie weer voor de klas, zij het nog niet volledig. ”Ik moest terugkeren naar de plek waar zoveel herinneringen aan Gaia liggen, onze school. Ik heb haar zelf ook les gegeven.”
Als docent biologie komt er wel eens lesstof voorbij die betrekking heeft op de manier waarop Gaia in het ziekenhuis lag. Hoe de functies van het lichaam uitschakelen bijvoorbeeld. Dat blijft confronterend…”
View this post on Instagram
