Het Fabiolaziekenhuis in de Belgische hoofdstad Brussel is door de rechter veroordeeld voor de uitvoer van een onnodige operatie bij de inmiddels 29-jarige Coralie Smeers. De vrouw zit daardoor de rest van haar leven in een rolstoel.
MRKH-syndroom
Coralie is interseks, wat zoveel wil zeggen als dat ze geboren is met geslachtsdelen of -kenmerken die niet klassiek tot het mannelijke of vrouwelijke geslacht behoren. Om nog specifieker te zijn: ze kampt met het MRKH-syndroom. Dat uit zich in het gedeeltelijk of geheel ontbreken van vagina en baarmoeder.
Ze ontdekte haar aandoening toen ze 15 was. Ze werd maar niet ongesteld en besloot een dokter te bezoeken. Die verwees haar door naar het Universitair Kinderziekenhuis Koningin Fabiola in Laken. Vanaf dat moment ging alles mis wat er mis kon gaan.
Gemanipuleerd
”Ze hebben me onder druk gezet en gemanipuleerd. Artsen stelden chirurgie voor als de enige werkende oplossing. Als ik een toekomst wilde als vrouw, dan had ik geen andere keuze dan me te laten opereren. Met vaginoplastie zou een vagina geconstrueerd worden.”
”Ze deden mij geloven dat de vrouwelijke seksualiteit bestond uit de mogelijkheid om gepenetreerd te worden. Het zou een risicoloze operatie worden.”
”Maar er kwamen complicaties. Vervolgoperaties, lange ziekenhuisopnames, ondraaglijke pijn.” Uiteindelijk kwam Coralie in een rolstoel terecht. ”Ze hebben mijn lichaam gebruikt voor een experimentele operatie.” De jonge vrouw stapte naar de rechter en werd in het gelijk gesteld.
Het oordeel
Volgens de rechtbank heeft het medische team dat zich over Coralie ontfermde ”nooit uitgelegd dat ze perfect kon leven zonder vagina. Het was voorbarig over te gaan tot zo’n zeldzame, zware en zeer complexe ingreep. Daarnaast zou ze op zijn minst psychologische ondersteuning gehad moeten hebben. Dat is niet gebeurd.”
“Ik heb vaak het gevoel gehad dat ik niet gehoord werd”, zegt Coralie. ”Maar ik ben opgelucht dat het gerecht oordeelt dat de operatie die mij is opgedrongen, niet uitgevoerd had mogen worden.”
De gebeurtenis, die inmiddels 13 jaar geleden is, heeft grote impact gemaakt op Coralie. ”Ik heb geen vertrouwen meer in de medische wereld. Sterker nog, er gaat geen week voorbij zonder dat ik nachtmerries heb en alles herbeleef. En ik zit nu de rest van mijn leven in een rolstoel.”
