Charlotte (26) heeft haar kinderen al 13 maanden niet gezien

Charlotte (26) heeft haar kinderen al 13 maanden niet gezien: ''Niemand helpt mij''

De 26-jarige Charlotte verkeert al 13 maanden in een nachtmerrie. De moeder heeft haar drie kinderen al 13 maanden niet gezien. Hoe dat kan? Ze kan geen woning vinden en de gemeente weigert haar urgentie te geven. ”Ik leef van dag tot dag.”

In gesprek met een verslaggever van NH Nieuws breekt Charlotte. De tranen stromen over haar wangen als het gaat over haar kinderen.

”Er zijn positieve dingen gebeurd in mijn leven, maar ik kan er niet van genieten. Ik wil mijn kinderen zien. Ze zijn maar een keer klein.”

Vriend met losse handjes

Een paar jaar geleden werd Charlotte verliefd op een man. Het jonge stel belandt uiteindelijk in Den Helder, waar ze een woning huren via een bekende van de man. Ze krijgt drie kinderen, maar krijgt ook steeds vaker klappen van haar vriend.

In 2019 ziet Charlotte geen andere uitweg meer dan te vertrekken. Ze doet aangifte, waardoor instanties als Jeugdzorg en Veilig Thuis in actie komen.

Voogdijschap

Hoewel er gedeelde voogdijschap is, moeten de kinderen bij hun vader wonen. Charlotte heeft namelijk geen eigen woning. De betrokken instanties helpen haar ook niet.

De uitzichtloze situatie trekt de Hoornse in een steeds dieper dal. Ze komt bij het Leger des Heils terecht en slaapt zelfs drie maanden in een tentje, langs de A7.

Bij haar tante vindt ze nu gedeeltelijk rust. “Ik weet niet waar ze was nu geweest als ik haar niet op tijd had gevonden”, zegt de tante. “Ik zag haar in het park, bij dat tentje. Ze was depressief, mentaal gebroken.”

Ex-partner doet moeilijk

De kinderen van Charlotte zijn inmiddels al 5, 6 en 7. Ze heeft haar kindjes al meer dan een jaar niet gezien. Ondanks het feit dat de rechter meermaals heeft gevonnist dat haar ex-partner moet meewerken, weigert die dat. Charlotte mag maar een keer per week bellen.

Urgentie

Charlotte staat inmiddels al 8 jaar ingeschreven, maar heeft geen zicht op een huurwoning. De gemeente weigert om haar urgentie te geven. ”De kinderen kunnen immers bij hun vader wonen.”

“Ik kom nergens voor in aanmerking.” En juist een woning is de sleutel richting een zonnigere toekomst. “Want dan kan ik op een vaste plek de kinderen weer ontvangen.”

Op de bank bij haar tante wordt gevraagd naar de toekomst. “Daar denk ik haast nooit over na. Ik leef van dag tot dag. Een huis en mijn kinderen, dat is alles wat ik wil.”

Scroll naar boven