Wat een zorgeloze vakantie naar Spanje had moeten worden, is voor een alleenstaande moeder en haar vier minderjarige kinderen anders verlopen. Bij de grens in Zuid-Spanje werden hun paspoorten ingenomen en mochten ze niet verder reizen.
Mariam is zorgmedewerker. Soms draait ze zestig uur per week om financieel rond te kunnen komen. Ze heeft drie zonen die 15, 14 en 12 zijn. Ook heeft ze een dochtertje van acht jaar.
De vrouw uit Tilburg is alleenstaand. Haar man 0verleed op jonge leeftijd, waardoor de moeder er helemaal alleen voor staat.
Vakantie
En dus dacht Mariam er deze zomer even lekker op uit te trekken met haar kinderen. Ze gingen naar Marokko, maar werden door de Spaanse douane gecontroleerd.
”Eerst dacht ik aan een formaliteit”, aldus Mariam tegen Omroep Brabant. ”Maar na een uur stonden we er nog. Onze boot zou vertrekken, dus ik vroeg wat er was.”
”Ze vertelden me dat ze het idee hadden dat het mijn kinderen niet waren. ‘Je gaat vandaag niet met de boot mee’, zeiden de agenten. Toen schrok ik ontzettend.”
Naar het bureau
De vijf worden meegenomen naar het bureau. ”Mijn kinderen was heel erg bang. Ik liet ze achter in de auto, vastbesloten om alles te regelen. Maar toen kwam het hoge woord eruit: ‘Jouw zoons staan gesignaleerd bij Interpol’. Ik moest erg lachen. Dit was een grap, toch?”
Maar de moeder moet haar kinderen uit de auto halen. Wanneer Mariam dat weigert, ontstaat er een minder leuke situatie, waarbij een wapenstok wordt getrokken.
Mariam is er nog steeds ontdaan door. ”Een van mijn kinderen heeft autisme en hij trilde over zijn hele lichaam. Ze dachten dat hij zich aanstelde. Leg dan maar eens in het Spaans uit wat er aan de hand is, terwijl je de taal niet spreekt.” Mariam belt naar het Nederlandse consulaat.
Paspoorten terug
Die kunnen helemaal niets voor haar doen. Maar na vijf uur mogen ze ineens toch gaan. ”We kregen de paspoorten terug en dat was het.”
”Geen uitleg, geen excuses, niks.” Het gezin mist de boot en weet niet waar ze naartoe moeten. ”Ik heb een hotel gezocht. De kinderen wilden naar huis.”
”Ik zei, nee niks: we gaan gewoon op vakantie. We gaan genieten en het komt goed.” Wanneer Mariam in de hotelkamer is, wordt het haar allemaal te veel.
”Ik heb gevochten als een leeuw om ervoor te zorgen dat we veilig waren. Maar het heeft heel veel met mij gedaan”, zo zegt ze huilend.
Advocaat
De volgende dag heeft Mariam nieuwe boottickets gekocht. Ze heeft geen vertrouwen meer in het rechtssysteem en heeft een advocaat genomen.
”Hoe komen mijn kinderen op zo’n verdenkingslijst terecht? Spreek ons dan aan, als we ergens van verdacht worden.” Ze wil met haar advocaat werk maken van deze zaak, om de onderste steen boven te krijgen. Ze heeft namelijk geen idee waar haar kinderen van verdacht worden.
