De recente escalatie van het Israëlisch-Palestijns conflict heeft talloze verhalen van moed en doorzettingsvermogen opgeleverd. Een opvallend voorbeeld is het verhaal van Irit Lahay, een inwoner van Nir Oz, een kibboets in Israël, die met weinig middelen haarzelf en haar dochter wist te beschermen tegen een aanval van Hamas-militanten. Gewapend met niets meer dan een deegroller en een stofzuiger slaagde ze erin de aanvallers 12 uur lang op afstand te houden.
Een normale schuilkamer
De aanval begon toen Irit en haar dochter hoorden dat Hamas-strijders hun kibboets binnendrongen. In een reflex vluchtten ze naar hun schuilkamer, een handeling die ze gewend waren te doen bij bombardementen. Echter, al snel merkten ze dat deze keer anders was.
De schuilkamer was niet ontworpen om indringers buiten te houden, en zelfs de zware deuren hadden geen sloten. In haar wanhoop probeerde Irit contact op te nemen met familieleden om te leren hoe ze de deur kon barricaderen, maar niemand had een passend antwoord.
Creatieve oplossing
Uiteindelijk kwam de redding uit een onverwachte hoek. Haar broer stuurde haar een foto van hoe hij zijn deur had vergrendeld met behulp van borstels. Aangezien ze geen borstels tot haar beschikking had, gebruikte Irit wat ze wel had: een deegroller en een Dyson-stofzuiger. Terwijl buiten het geluid van geweld en vernietiging weerklonk, verscholen zij en haar dochter zich in het donker onder een tafel en uitten hun liefde voor elkaar.
Irit heeft haar daad van creativiteit en vastberadenheid toegeschreven aan haar moederlijke instinct en liefde voor haar dochter. Ze zegt dat er geen andere optie was dan te vechten voor hun leven.
An Israeli woman and her daughter survived Hamas’ 12-hour siege of their kibbutz by barricading themselves into a safe room using a vacuum cleaner and a rolling pin. https://t.co/zYSTYqAsHz
— CNN (@CNN) October 12, 2023
Vastberadenheid en liefde
Hoewel de militanten herhaaldelijk probeerden om de deur te openen, slaagden ze er niet in de barricade te doorbreken. Irit en haar dochter hielden zich schuil in het aardedonker en fluisterden woorden van liefde en steun naar elkaar. Het was een ondraaglijk lange nacht, maar hun vastberadenheid wankelde nooit.
Na meer dan 12 uur konden Irit en haar dochter eindelijk hun schuilplaats verlaten. De nasleep van de aanval was echter hartverscheurend. Bijna 30 procent van de bewoners van hun kibboets had het niet overleefd. Irit’s vastberadenheid en liefde voor haar dochter hadden hen door deze angstaanjagende ervaring geleid.
Dit verhaal is slechts een van de vele die de veerkracht en vastberadenheid van mensen in conflictgebieden laten zien.
