De 29-jarige Sharon Hoogeveen uit Gouda leeft al drie jaar op straat. Tegen het Algemeen Dagblad vertelt ze vanuit de dagopvang hoe zwaar het leven daar is. En wat haar toekomstplannen zijn. Want die heeft ze gelukkig.
Overlast
Wanneer Sharon nuchter is, gaat het goed met haar. Maar zodra ze naar de fles grijpt, gaat het totaal mis. Dan veroorzaakt ze veel overlast.
Tot drie jaar geleden lagen haar dierbare spulletjes nog gewoon in haar woning. ”Ik ben uit huis gezet omdat ik dus erg veel overlast veroorzaakte. Omdat ik muziek luister.”
”Ineens was ik dakloos. Dat was erg heftig, een onwerkelijke stap. Ik had vijf dagen om mijn woning te verlaten en ging naar het Leger des Heils. Ook daar was ik vaak tot overlast, wel 32 keer.” Sharon lacht, maar de blik in haar ogen laat de pijn zien waarmee ze leeft.
Zuipmaatjes
Ze belandt wederom op straat en slaapt sindsdien ‘overal en nergens’. Echt goed gaat het niet met haar. ”Ik wordt heel vaak opgepakt vanwege mijn drukke gedrag.”
”Door mijn alcoholverslaving word ik stierlijk vervelend. Het leven op straat is zwaar, het is allesbehalve een fijn leven. Elke dag probeer ik naar de dagbesteding te gaan, maar ook daar word ik weggestuurd als ik lastig wordt. Verden ben ik vaak met vrienden. Of eigenlijk mijn zuipmaatjes.”
Niet veilig
Sharon zoekt elke dag naar een slaapplek. ”Op straat, in een tentje of bij iemand thuis. Ik voel me vaak onveilig. Wanneer ik buiten slaap, blijf ik de hele nacht wakker.”
”Ik heb eens in een parkeergarage geslapen met zes mannen. Dan blijf je wakker voor je eigen veiligheid. Sommige mensen zijn handtastelijk.”
”Ik probeer van me af te bijten, maar soms is het moeilijk. Ze blijven doorgaan en dan weet ik niet meer wat ik moet doen. Het komt voor dat er klappen vallen en bij de p0litie sta ik al bekend. Maar het liefst wil ik die zo ver mogelijk weghouden.”
Kan nergens heen
Sharon heeft geen idee waar ze naar toe kan. Het kabinet heeft beloofd dat er in 2030 niemand meer op straat slaapt, maar Sharon gelooft er niks van.
”Ik geloof niet dat iedereen in 2030 een dak boven zijn hoofd heeft. Ze kunnen nooit iedereen die dakloos is opvangen. Het zijn gewoon te veel mensen, met zoveel verschillende problemen. De meesten zijn verslaafd en hebben hulp nodig. Hoe ga je die helpen?”
Toekomstdromen
Sharon zelf gaat binnenkort voor de vierde keer naar een kliniek. Ze wil graag afkicken van de drank en is nooit gestopt met dromen over haar toekomst.
”Ik ben blij dat ik ga afkicken. Dit keer sta ik er echt voor open. Sinds ik drink, zijn mijn ADHD-klachten erger geworden en krijg ik epileptische aanvallen. Ook heb ik last van paniekaanvallen. Ik wil dat niet meer, ik wil een andere toekomst. Eerst moet ik van de drank af.”
Sharon (29) raakte baan, huis en verloofde kwijt: ‘Het leven op straat is zwaar’ https://t.co/4xOMJesKPx
— De Gelderlander (@DeGelderlander) August 27, 2023
