Richard (47) woont al maanden in een tent en is wanhopig

De 47-jarige Richard had alles wat zijn hartje begeerde. Hij had een koophuis, een voltijdsbaan en ook een gelukkig gezin. Tijden zijn veranderd, want hij probeert al jaren een woning te krijgen. Geld heeft hij, maar er zijn geen woningen. Daarom woont hij in een tent.

Tent

Richard zet zijn tentje vaak op aan de waterkant, ergens in Papendrecht. Het is niet ideaal, maar hij moet toch ergens slapen.

De voormalig veteraan woont al maanden in het tentje. Soms kan hij wel bij zijn moeder terecht, waar hij dan logeert. Alleen dan kan hij zijn dochter van 14 uitnodigen.

”In een tentje is dat geen geen doen. Ik heb in die tent in principe bijna alles wat ik nodig heb.” De eerste levensbehoefte, een dak boven zijn hoofd, ontbreekt echter. ”Ik leid op dit moment gewoon een zwerversbestaan.”

Inmiddels leeft Richard al vier! jaar zo. ”Er zit geen vooruitgang in, wat ik ook probeer.” Inmiddels is het zo erg dat Richard er radeloos van is geworden.

Toen het nog goed ging

Het leven van de vader zag er niet altijd zo uit. Ooit bezat hij een koopwoning. Die verkocht hij toen hij een relatie begon met de vrouw waarmee hij een dochter kreeg.

Zijn dochter is inmiddels 14 jaar. Vlak voordat corona uitbrak, strandt de relatie. De woning staat op naam van zijn ex, en dus komt Richard op straat te staan.

”Ik had alleen nog de auto om in te kunnen slapen.” Maar die slaapplek heeft hij ook niet meer. Inmiddels slaapt hij dus elke dag, op uitzondering na, in een tent.

Richard (47) woont al maanden in een tent en is ten einde raad

Geen woningen

Richard reageert dagelijks op woningen. ”Ja, elke dag. Sociale huur, particulier. Ik kom niet in aanmerking voor urgentie. Ik heb die al vaak aangevraagd, maar het wordt altijd afgewezen omdat mijn dochter niet bij mij staat ingeschreven. Dat is ook niet mogelijk, WANT IK HEB GEEN HUIS!”

Geld is geen probleem

Richard heeft een full time baan als heftruckchauffeur. Hij verdient dus een inkomen en kan ook gewoon een woning betalen.

”Ik vraag niet zoveel. Gewoon een huis met twee slaapkamers. Ergens in Papendrecht of omliggende gemeenten, zodat mijn dochter bij me kan komen wonen. Het is schrijnend, beschamend, dat dit al jaren niet lukt. Ik heb alles geprobeerd, maar ik kom geen stap verder.”

”Voor asielzoekers en statushouders wordt wel een dak boven het hoofd geregeld, maar Nederlandse staatsburgers moeten het maar uitzoeken. Hebben die geen rechten?”

Oproep

Na een eerder oproep op sociale media kreeg hij veel reacties van mensen die hem een slaapplek wilden geven. Dat is heel erg lief en aardig, maar dan moet ik bij vier verschillende personen in huis zitten.”

”Ik heb een dochter. Is dit nu de enige manier om enigszins normaal een (eigen) dak boven je hoofd te hebben? Dat is toch niet normaal!”

Scroll naar boven