Gisteren werd bekend dat Finland voor de zesde keer op rij op de eerste plaats is geëindigd in het World Happiness Report. De Belgische Michiel Bosch (39) verhuisde vijftien jaar geleden vanuit Gent naar het pittoreske Lappeenranta, een plek dicht bij de Russische grens.
Sinds Michiel Gent inruilde voor het noordelijke Finland, lacht hij zich kapot. Tegen Het Laatste Nieuws vertelt hij over de voordelen die het land biedt.
Dat begint al bij het onderwijs. ”Elke Fin gaat gratis naar school: van de kleuterklas tot de universiteit. Daar maken ze dan ook gretig gebruik van. Iedereen spreek hier perfect Engels.
Gratis zorg en lage belastingen
Ook de gezondheidszorg is perfect geregeld in Finland. ”Er zijn dokters en tandartsen in overvloed en je hoeft er helemaal niet voor te betalen.”
Als het aankomt op belasting betalen is dat volgens Michiel ook stukken beter geregeld dan in zijn thuisland. ”We betalen wel wat belastingen, maar in de hoogste schaal ligt het percentage op 21,5 procent inkomstenbelasting. Het voordeel is dat hier weinig fraudeurs zijn en dus iedereen meebetaalt.”
Dienstverlening
Michiel vindt het contrast met thuis groot. Hij roemt de dienstverlening in Finland. ”Als er bij ons een centimeter sneeuw valt, ligt het land plat. Hier was het afgelopen winter -26 graden en dat maakte geen verschil. Ze besturen het land gewoon degelijker met een minimum aan bureaucratie.”
Deur gewoon open: niemand breekt in
Wie ook naar Finland verhuisde is Laureline Tilkin (30). Ze woont al negen jaar in de hoofdstad Helsinki en ook zij is erg enthousiast over het land en dan met name over de veiligheid.
Door de open grenzen zijn vrouwen in Nederland en België nooit zeker dat ze niet worden lastiggevallen wanneer ze in de avond over straat lopen. Dat probleem is er in Finland niet.
”Hier kan ik ’s nachts over straat wandelen en ik ben zeker dat niemand mij lastig zal vallen. Bij het shoppen vergat ik eens een zak met nieuwe kleren op de bus en die is mij netjes bezorgd.” Ooit was er een experiment met verloren portefeuilles en in Finland bleek de kans op een eerlijke vinder het grootst.
Ik werk in een supermarkt en de auto van m’n baas staat buiten met de sleutels erop. We weten gewoon dat er niemand zal inbreken en niets zal stelen. De sociale controle is in de dorpen groot en iedereen kent iedereen. Ik werk zes uur per dag en verdien evenveel als een fulltime job in België.”
