In Nederland kennen we vrijheid van zo’n beetje alles. Je mag zijn wie je wilt, je voordoen zoals je wilt en je mag ook zelf bepalen of je een man, vrouw of iets daar tussenin bent. En dan mag je ook verwachten dat dit door iedereen gerespecteerd wordt.
Non-binair
In het BNNVARA-programma de S*kskliniek kan iedereen met brandende vragen of zorgen op het gebied van s*ks terecht. Je kunt dus alles vragen wat je wil.
In de aflevering van vorige week zien we iemand die zichzelf voorstelt als non-binair. De ‘persoon’ is naar de kliniek gekomen om te vertellen dat ze non-binair is en bi-s*ksueel.
Wanneer iemand zich als dusdanig identificeert, dan voelt diegene zich niet (enkel of helemaal) man of vrouw. Het gaat dus om iemand die zich niet thuis voelt in de binaire gendercategorieën en als ‘menspersoon’ door het leven wil gaan. En dat is tegenwoordig reden voor aandacht.
Ander lichaam
Afijn, in de kliniek vertelt de ‘menspersoon’ over het non-binair zijn. ”Ik ben nu al twee jaar uit als non-binair. En ik gebruik die voornaamwoorden en mijn nieuwe naam en alles. En dat voelt eigenlijk gewoon supergoed. Dus dat is heel fijn.” Maar de ‘persoon’ is nog niet tevreden.
”Nu alleen nog mijn lichaam die er dan bij moet passen.” Maarja, als je jezelf geen man of vrouw voelt, hoe moet je lichaam er dan uitzien?
Jammer genoeg wordt daar niet op ingegaan. Wel vertelt de persoon dat het ‘heel eng’ was om de nieuwe identiteit op te biechten tegenover de verwekkers van deze persoon.
”Het is nog niet zo bekend. Een beetje eng wel.” De persoon is naast non-binair, ook nog bi. Op de vraag wie in aanmerking komt voor een relatie met de persoon komt het volgende antwoord: ”Ik zou op alles en iedereen kunnen vallen, maar niet op cismannen!”
Voor degenen die niet weten wat cismannen zijn: dat zijn dus mannen die zijn geboren zijn als man en zich daar prettig bij voelen. Gewone mannen dus.
