De 49-jarige Martijn Altena zit in een lastig parket. De man uit Zutphen is compleet familie- en vriendloos. Via sociale media doet hij daarom een oproep. Hij zoekt iemand tegen wie hij kan praten, want nu doet hij dat alleen tegen zijn hondje.
Eenzaamheid is ontzettend tragisch. Veel mensen denken dat dit alleen voorkomt bij ouderen, maar Martijn is het levende bewijs dat het ook jongere mensen overkomt.
Altena woont al bijna zijn hele leven in Zutphen. Toch heeft hij geen sociaal leven. Hij wilde wel, maar zijn leven is compleet anders verlopen als dat hij had gedacht.
Autisme
Martijn werkte jaren geleden bij GGNet in Warnsveld. Maar op gegeven moment gaat het helemaal verkeerd met hem. Hij wordt cliënt van zijn eigen werkgever.
”Ik was 30, had een depressie en angstklachten, moest constant op mijn tenen lopen om mee te kunnen komen. Dat had ik wel in de gaten, maar niet dat er echt iets aan de hand zou zijn. Daar heb ik nooit een moment aan gedacht. Het was GGNet dat voorstelde om een test voor autisme te doen.”
”Die heb ik in 2017 gedaan, toen pas kwam de diagnose autisme. Als ik dat allemaal eerder had geweten, had mijn leven er nu anders uit gezien, denk ik.”
Compleet afgekeurd
Doordat Martijn autisme heeft, acht hij zichzelf niet meer in staat om te werken. Het is allemaal te zwaar voor hem. Tot eind 2022 is hij getrouwd met zijn 27 jaar oudere man Harry.
Harry
Maar Harry van 76 krijgt een herseninfarct. Dat vindt Martijn niet leuk: ”Harry heeft altijd voor mij gezorgd. Voor hem zorgen lukt me niet door mijn autisme. Onze relatie is erg veranderd.”
Familie heeft de arme Martijn ook al niet. Zijn moeder is twee jaar geleden heengegaan. ”Ik heb helemaal geen afscheid kunnen nemen van haar. Ik had al vijf jaar niet gezien, omdat ik haar tweede man niet mocht.”
Met zijn vader heeft hij helemaal geen contact: ”Die woont helemaal in Noorwegen”, aldus Martijn die elke dag piekert.
Martijn loopt de hulpverlening plat
Martijn heeft weinig te doen op een dag. Zorgen voor Harry lukt hem niet en tot zijn verdriet is hij uitbehandeld bij de instanties waar hij is geweest.
Dat vind hij echt jammer. ”Ik had nog heel graag willen leren hoe om te gaan met autisme en angststoornissen. Ambulante begeleiding heb ik wel.”
Noodkreet
Omdat hij zo eenzaam is, plaatst hij uiteindelijk een bericht op Facebook. Een ‘noodkreet’, zoals hij het zelf noemt. ”Ik doe het gewoon, dacht ik. Baat het niet dan schaadt het niet.”
”Er moest wat gebeuren. Ik heb ook iemand nodig die ik kan bellen wanneer ik in nood zit.” Wil jij Martijns vriend worden? Dan kun je mailen naar [email protected]
