De 44-jarige Louise en haar man hebben allebei een universitaire studie gedaan. Toen ze zwanger raakte, hoopten de aanstaande ouders dan ook dat hun zoon in hun voetsporen zou treden. Louise is nu heel erg teleurgesteld.
Aan het online magazine JMOuders vertelt Louise dat ze haar man Paul leerde kennen tijdens het tweede jaar van hun studie.
”De eerste elf jaar van ons samenzijn was volledig gericht op studeren en carriere maken. Maar op gegeven moment wilden we een gezin starten.”
”Ik had het er met Paul over. Een kind zou voldoende zijn en dan het liefst een jongetje. Dat was onze grote wens. Als het een meisje zou worden, zouden we dat niet zo leuk vinden.”
Guus
Dertien jaar geleden werd Guus geboren. ”Ons gezin voelde vanaf de eerste dag compleet. Dit was de zoon die we altijd al hadden gewild. Hij was vrolijk, zat vol energie en toverde een lach op onze gezichten.”
Basisschool
Maar Guus spreekt de eerste drie jaar van zijn leven niet. Pas daarna begon hij met stamelen. ”We wisten niet of dat heel normaal was, of juist niet.”
”Een lerares op de basisschool wees ons erop dat hij maar weinig zei. En wat hij was onverstaanbaar. Toen was ik eigenlijk al een beetje teleurgesteld. We hebben toen een logopediste ingeschakeld zodat zijn spraak gestimuleerd zou worden.”
”Guus had het naar zijn zin op de basisschool, maar was een matige leerling. Hij kwam niet goed mee met taal en leren schrijven.”
”Het enige dat hij goed kon, was gymmen. Dan hoefde hij niet met leren bezig te zijn en kon hij al zijn energie kwijt.
VMBO
”Mijn man en ik zagen het al aankomen, maar aan het eind van de basisschool kreeg hij een VMBO-kader advies. Het kwam heel hard binnen.”
”Mijn man is trots op hem en staat volledig achter hem. Maar ik, ik ben teleurgesteld dat mijn zoon dom is. Ik had gewoon een slim mannetje verwacht.”
”Ik schaam er ervoor. Als mensen vragen wat mijn zoon doet voor opleiding, dan lieg ik en zeg ik dat hij op het gynasium zit. Het is moeilijk om eerlijk te zijn.”
Gelukkig
Wel zie ik dat Guus ontzettend gelukkig is. Hij zit nu in de tweede en haalt zesjes op zijn rapport. Hij wil heel graag aan de slag met auto’s. Monteur worden is zijn passie.”
”Het doet me veel pijn dat hij ons pad niet volgt en ik probeer het een plekje te geven. Het is belangrijk dat hij gelukkig is, maar toch…”
