Lennie (36): “In één klap was ik al mijn goede vrienden kwijt”

Haar man had opeens zijn koffers gepakt om bij zijn nieuwe vriendin te gaan wonen. Iedereen wist het, behalve Lennie zelf. Door de scheiding is ze veel goede vrienden kwijtgeraakt.

Lennie (36): “Ik heb nooit gevraagd waarom mijn man me niet eerder heeft verteld dat hij bij me weg wilde. Op het moment zelf wist ik niet dat hij zijn plan al lang van tevoren had uitgestippeld. Pas toen ik dat ontdekte, had ik geen zin meer in een gesprek. Want ja, het kwam onverwacht. Als een donderslag bij heldere hemel, noemen ze het ook wel. En zo was het ook. Je zou denken dat één donderslag wel genoeg is, maar voor mij was dat het begin van nog een aantal donderslagen die minstens zo hard aankwamen.”

Verzwegen
“Het begon ermee dat ik mijn schoonmoeder belde om te vertellen dat Henk verliefd was geworden op een ander en zijn koffers had gepakt. Zij antwoordde dat ze liever had gezien dat hij eerst een tijd alleen had gewoond voordat hij bij zijn vriendin introk, maar ja, die vriendin had al zo lang op hem gewacht. Tijdens dat telefoongesprek bleek dat mijn ex zijn nieuwe vriendin al een jaar eerder was komen voorstellen. Ik heb opgehangen zonder ook nog maar iets te zeggen. Alsof dat niet genoeg was, bleek dat mijn ex samen met zijn vriendin was gaan stappen met onze beste vrienden. Er bleken zelfs meer vrienden te zijn die het al een hele tijd wisten en hun mond hadden gehouden. Die was ik dus ook in één klap kwijt, want met zulke mensen wil je toch niet omgaan? Heb ik dan nooit iets gemerkt? Ja, achteraf zet ik bij sommige dingen vraagtekens, maar we hadden geen ruzie en we hadden zelfs redelijke sex. We leefden wel erg langs elkaar heen, maar ik dacht dat het kwam doordat we het allebei druk hadden.”

Vergeven
“Ik ben door de scheiding goede vrienden kwijtgeraakt. Het liefst had ik ook het contact met mijn schoonouders verbroken, maar dat wil ik mijn zoons niet aandoen. Ze zijn een lieve oma en opa. Dus komen ze bij mij op bezoek als er een kleinkind jarig is en gaan wij naar oma en opa als een van hen jarig is. Ik ben beleefd tegen ze, maar daar houdt het mee op. Als een gesprek persoonlijk wordt, kap ik het af. Vergeven en vergeten zit er wat mij betreft niet in. Daarvoor is het allemaal te hard aangekomen.”

Bron: Libelle Beeld: Shutterstock Interview: Tineke Beishuizen

Laat een reactie achter

Scroll naar boven