Een man die geboren is zonder armen en benen, moet ongelooflijk genoeg drie keer per jaar bewijzen dat hij niet kan werken. Kevin (58) is kapot van de situatie. ”Ik word steeds weer herinnerd dat ik niet serieus wordt genomen.”
Uitkering
Kevin Donnellon, iemand die thiladomide heeft overleefd, is teleurgesteld in het uitkeringssysteem omdat hij telkens moet bewijzen dat hij niet ‘fit genoeg’ is om te werken.
De 58-jarige man uit Crosby, werd opgeroepen om een 24! pagina’s tellende vragenlijst in te vullen zodat hij zijn uitkering kan behouden.
Kevin moet dit tot zijn stomme verbazing al jarenlang, drie keer per jaar doen. Tegen Mirror Online zegt hij: ”Het is niet dat mijn armen en benen ineens aangegroeid zijn.”
Altijd gewerkt
De vader van twee kinderen werkte keihard, tot hij vijftien jaar geleden last kreeg van zijn rug. Dat kwam doordat hij moest rondlopen met beenprothesen en te veel last kreeg van zijn diabetes type 2.
Hij bezit ook een graad in sociale wetenschappen en werkt met volwassenn met leerproblemen.
Dat laatste doet hij op vrijwillige basis. ”Mijn laatst betaalde baan was vijftien jaar geleden. Nu ben ik helaas niet zo gezond meer. Ik heb rugproblemen van de prothesen die ik altijd droeg. Dat waren niet de prothesen die ze tegenwoordig hebben. Ik heb er veel last van.”
In plaats van hun pijlen te richten op werkschuwe asielzoekers, richt de regering zich volgens Kevin op gehandicapten. ”Ik heb veel vrienden die dezelfde brief als ik krijgen. Ze slapen er ontzettend slecht door omdat ze bang zijn hun uitkeringen kwijt te raken.”
”Vorig jaar moest ik het formulier twee keer invullen. Op eerste kerstdag moest dat voor de derde keer. Gelukkig kerstfeest”, zo sneert Kevin.
Persoonlijke vragen
”De vragen zijn enorm opdringering, ontzettend persoonlijk. Ik ben zo geboren, je zou denken dat mijn gegevens wel in het systeem zouden staan.”
Volgens een woordvoerder van de Britse uitkeringsinstantie gebeurt alles volgens de procedure. ”Dat hebben wij helaas ook niet verzonnen.”
Maar Kevin is er logischerwijs niet blij mee. ”In het verleden heb ik gewerkt zoveel ik kom, maar ik kan tegenwoordig niet meer werken. Ik zou het dolgraag willen, maar ik heb geen armen en benen. Dat ik dat steeds moet bewijzen vind ik ronduit schandalig.”
