De 45-jarige Josine (45) is tien jaar geleden gescheiden Sinds dat moment staat ze droog. Ze zou dolgraag iemand willen die in haar kan ‘stoten’, maar er gebeurt gewoon niets. ”Ik droom er regelmatig over. Dan merk ik dat ik heel opgewonden ben.”
Kurkdroog
In de Telegraaf-rubriek ’tussen de lakens’ vertelt Josine dat ze deze maand een treurig jubileum viert: ”Ik sta al tien jaar kurkdroog.”
Toen ik nog met de vader van mijn kinderen was, deden we het zeer regelmatig. Soms wel vier, vijf keer per week. Maar toen werd verliefd op een ander en dat gaf mij het nakijken.
Verdriet
Ik heb die eerste jaren echt in de put gezeten. Ik wilde mijn scheiding niet, maar als een man je verlaat, heb je daar helemaal niets over te zeggen. Ik heb heel heftig liefdesverdriet gehad. Als de kinderen bij mijn ex en zijn nieuwe vriendin waren, lag ik dagen achter elkaar te janken in mijn bed.
Na een paar jaar ging die knop om. Ik kon wel aan de gang blijven met mijn depressieve gedrag; ik zou er mijn ex niet mee terugkrijgen.
Stoppen met huilen
Vriendinnen spoorden mij aan te gaan daten. Ze hadden de wildste plannen en wilden mij koppelen aan hun single collega’s of vrienden. Daar had ik geen behoefte aan. Dat ik besloten had door te gaan met mijn leven, hield niet in dat ik er dus maar op los zou gaan daten. Ik wilde vooral stoppen met huilen. Weer de vrolijke Josine worden die ik altijd was.
Overzichtelijk
Drie jaar geleden heb ik dan toch een keer de stap gewaagd. Ik heb een Tinderprofiel aangemaakt. Daar was ik alleen heel snel van genezen. Wat een verzameling mafkezen trof ik daar aan.
De meeste mannen willen na het woord ’hoi’ al over de daad praten. Ik kan daar helemaal niets mee. Ik heb misschien twee gesprekken gehad die wel interessant waren. Maar dan knapte ik weer af op het feit dat zo’n man ook drie kinderen had. Ik vond mijn leven eigenlijk wel overzichtelijk zo.
Dromen
Ik ben er oké mee dat ik single ben. Ik vermaak me prima met mijn kinderen en de lieve mensen om mij heen. De scheiding heeft, denk ik, toch zo’n wond geslagen, dat ik niet snel meer een man zal vertrouwen. Ik hoef niet zo nodig meer een vaste relatie.
Maar als ik eerlijk ben zou ik wel weer eens goed bemind willen worden. Regelmatig schrik ik ’s nachts wakker en merk ik dat ik hartstikke opgewonden ben.
Dan heb ik weer gedroomd. Als er op dat moment een man naast me had gelegen, had ik hem op een ontzettend spannende manier wakker gemaakt. Maar ja, ik lig alleen…
Zelf doen
Natuurlijk kom je een eind met het zelf doen. En dat doe ik ook echt wel regelmatig. Dat is alleen echt anders dan het doen met een man, dat hoef ik niemand uit te leggen. Ik wil sterke armen om me heen. Een man in me voelen stoten. En dan na afloop lekker tegen elkaar aan in slaap vallen.
Het is vooral dat getal van ’10 jaar’, wat ik zo treurig vind. Soms vraag ik me af of ik het ooit nog wel eens met een man ga doen. Ik ben niet het type dat lukraak met iemand het bed in duikt. Ik wil echt wel iets van liefde voelen.
Overgang
Ik ben nu 45. Nog even en dan ben ik in de overgang en dan breekt er weer een heel andere fase in mijn leven aan. Ik vraag me af of ik dan die behoefte nog wel heb.
Je hoort daar toch ook wel verhalen over, dat het dan allemaal een heel stuk minder wordt. Volgens mijn moeder moet ik me daar geen zorgen over maken. ’Je vader en ik doen het ook nog,’ zei ze onlangs. Het is toch wat… Dat je eigen moeder een spannender leven tussen de lakens leidt dan jij.”
