Abortussen worden al lange tijd geassocieerd met tienermeisjes – maar de realiteit is heel anders, met meer vrouwen die later in het leven abortussen plegen, gewoon omdat ze het zich niet kunnen veroorloven om een baby te krijgen.
Maar waarom kiezen zoveel moeders voor een abortus?
Hier vertelt een moeder haar verhaal.
‘Ik kon het me niet veroorloven om een alleenstaande moeder te zijn voor twee kinderen.’
Stacy-Jane Sullivan, 32, een Home Education Support and Advice Officer, uit Maidstone, Kent, besloot een abortus te plegen nadat ze zwanger was geraakt van haar ex.
Ik was twee jaar gescheiden van de vader van mijn zoon en hoewel we af en toe samen zouden slapen, zouden we nooit meer samenkomen.
Ik was al een alleenstaande moeder van Logan (4), werkte fulltime en wist dat ik niet voor twee kinderen kon zorgen.
Terwijl mijn hart omdraaide over wat ik moest doen, vertelde mijn hoofd me dat een andere baby me financieel zou breken.
Ik was echt trots op wat ik tot nu toe in mijn leven had bereikt; mijn studie succesvol afgerond, een geweldige baan en Logan eenmaal per jaar op vakantie kunnen nemen en hem alle speelgoed en kleding geven die hij nodig had.
Het krijgen van een andere baby zou alles veranderen – mijn baan moeten opgeven en mogelijk hulp van de overheid moeten krijgen – en het betekende dat Logan een compromis zou moeten sluiten.
Toen ik het de vader van Logan vertelde, was hij vastbesloten, omdat hij geen andere baby wilde en zei dat ik een abortus moest plegen. Het was duidelijk dat ik geen steun van hem zou krijgen.
Mijn familie woont in Schotland – ver weg van Kent – dus ik wist dat ik ook niet op hun hulp kon rekenen. Ik heb dagenlang nagedacht over de beslissing, maar wist uiteindelijk dat een abortus de beste beslissing zou zijn.
Na acht weken was ik thuis toen ik begon te bloeden. Ik werd naar het ziekenhuis gestuurd voor een scan toen de sonograaf, die zich niet bewust was van mijn plannen van een abortus, zei: “Het is goed nieuws. Er is nog steeds een hartslag. ”
Ik kon het scherm niet aankijken, ik had veel pijn en ik viel gewoon in de armen van mijn vriend, wetende dat dit me in andere omstandigheden zo gelukkig had moeten maken.
Ik had me de komende drie weken afgemeld, omdat ik me niet op iets anders kon concentreren voordat uiteindelijk, na 11 weken, mijn afspraak had.
Zelfs vandaag de dag weet een deel van de familie van Stacy-Jane niets over haar abortus. Deel dit verhaal om steun te betuigen aan Stacy-Jane.
Bron: The Sun
