Kim Duin-Oosterman en haar man kochten een schitterende jaren 30-woning in Benningbroek. Wat ze toen echter nog niet wisten, is waar de kinderkamers op uitkijken. Daar kwamen ze echter al heel snel achter, met alle gevolgen van dien.
De eerste keer dat Kim ‘vreemde mannen’ op een steenworp afstand van de woning zag, geloofde ze haar ogen bijna niet. De ramen van de kinderkamers blijken uit te kijken op een homo-ontmoetingsplek.
“Ik stond in de kamer van mijn kleinste, bij de vensterbank. Opeens zag ik twee naakte mannen die elkaar aan het afwerken waren. Op klaarlichte dag, ik stond perplex.”
Kim hoopte dat het om een incident ging, maar kwam bedrogen uit. Er komen dagelijks mannen naar de bosjes naast de parkeerplaats. ”Soms doen ze het met zijn zessen.”
Er zijn vaste gasten, maar er komen ook eenmalige bezoekers’”, vertelt ze. “Vanuit het raam van de kinderkamers is álles te zien.”
Politie
Kim belt dagelijks met de politie, want de plek is geen officiële ontmoetingsplek. Maar telkens wanneer agenten polshoogte gaan nemen, zijn de mannen weg.
“Een paar keer ben ik er zelf op afgestapt en heb ik gevraagd of ze willen stoppen. Dat doen ze dan, maar de volgende dag komen ze dan weer terug.”
Gemeente
Daarnaast klaagt Kim ook bij de gemeente Medemblik. Die lieten haar weten dat ze niks kunnen doen, omdat het terrein niet onder hun beheer valt. Na overleg met de politie is toch besloten om vaker te gaan controleren.
Kinderen
Kim is ten einde raad. “Ik weet gewoon niet wat ik tegen mijn kinderen moet zeggen. Mijn middelste vraagt me: ‘Mama, waarom zit die man op zijn knieën?”
“En: Waarom heeft die meneer zijn broek uit?” Van hun ouders mogen de drie meisjes hun gordijnen niet meer opendoen.
Volgens buren van het gezin worden de bosjes al 32 jaar door mannen gebruikt als cruiseplek. Ook zij hebben vaak met de politie gebeld, maar worden naar eigen zeggen niet serieus genomen.
”Als ik wist dat dít het uitzicht zou zijn, dan had ik het huis natuurlijk niet gekocht”, gaat Kim verder. ”Maar de makelaar heeft er niets over verteld. Het lijkt me ook niet normaal dat dit zo dicht bij gezinswoningen gebeurt.’”
Voor de jonge kinderen is zelfs de tuin niet veilig. ”Onze heg is te laag. Als mijn dochters in de tuin spelen zien ze het nog beter. Ik word er enorm verdrietig van.”
