De 26-jarige Dina heeft al jarenlang last van een ‘visgeur’ daar beneden. Het zit haar behoorlijk dwars en het gaat zelfs ten koste van haar relatie. Een gynaecoloog vertelt tegen Het Laatste Nieuws wat de oorzaak is en wat Dina hieraan kan doen.
Echt heftig
Dina maakt geen grapje: ”Het gaat om een soort van visgeur, die allesbehalve aangenaam is. Tijdens de daad wordt het nog erger. Het begon sinds ik de allereerste keer met mijn man naar bed ging. Soms is het dragelijk, maar andere keren word ik er gek van.”
”Ik ben naar tientallen dokters en verschillende ziekenhuizen geweest, zelfs in Turkije, maar ze kunnen niks vinden. Ik krijg steeds antibiotica en dat helpt tijdelijk. Maar het komt altijd weer terug. Het is superirritant, en begint echt een probleem te worden tussen mij en mijn man.”
Kijk, daarvoor lees je dan de krant.https://t.co/SGOmwYIQgL
— Jan Verbeeren (@JanVerbeeren) May 27, 2023
Gynaecoloog
Gilbert Donders, gynaecoloog, vertelt dat veel vrouwen last hebben van dit probleem. Hij wil kwijt dat een schede best een geur mag hebben. ”Bepaalde vrouwen hebben nu eenmaal een sterkere geur.”
”Het verhaal van Dina is redelijk kenmerkend voor een aandoening genaamd bacteriële vaginose. Bepaalde bacteriën in de schede verdragen geen zuurstof, anaëroben genaamd.”
”Deze verjagen de verdedigers van de schede, de melkzuurbacillen, en zo kan er een foutief evenwicht of abnormale flora in de vagina ontstaan. Het resultaat: een overgroei aan anaëroben.”
Erfelijk
Volgens Donders zijn er aanwijzingen dat vrouwen hetzelfde patroon in de schede hebben als hun moeder. Het is erfelijk, zo stelt de gynaecoloog.
”Er zijn vier grote groepen van die weerstandskiemen, en de ene soort is al beter bestand tegen anaëroben dan de andere. Je kan dus geluk of pech hebben met welk soort weerstandskiemen je geboren wordt.”
“Je wordt dus niet geboren met bacteriële vaginose, maar heb je minder goede weerstandskiemen geërfd, dan is de kans dus groter dat het wel een probleem wordt later.
Oplossing?
”De meeste huisartsen schrijven eenmalige mediactie voor, waarmee het probleem verholpen wordt. Maar tegelijkertijd is het een aandoeningen die zich graag opnieuw innestelt.”
“Herhaaldelijk antibiotica nemen zorgt voor resistentie, dus daar zijn we geen voorstander van. Deze patiënten moeten bij een specialist terechtkomen die weet hoe je dat probleem onder controle krijgt op lange termijn.”
“Initieel mag er wel antibiotica worden toegediend, om het acute probleem op te lossen. Maar nadien moeten we proberen met natuurlijke middelen, zoals probiotica, de flora terug in evenwicht te krijgen.
Als je dat goed blijft opvolgen, krijg je op lange termijn vaak een heel goed resultaat. Maar speciale diëten of zepen zullen geen enkele invloed hebben op bacteriële vaginose.”
“Je moet dus in geen geval bij de pakken blijven zitten. Wel bereid zijn om het probleem te relativeren en te behandelen op lange termijn.”
