Veel asielzoekers zien Nederland als het beloofde land. Dat blijkt wel uit het aantal mensen dat hierheen komt. Maar als het dan tegenvalt worden ze boos. Of zoals Sergei Gorbunov (34) uit Rusland: stoppen ze met eten.
Vluchten voor Poetin
Sergei is afkomstig uit Rusland en verblijft sinds juli vorig jaar in het azc te Drachten. Naar eigen zeggen vluchtte hij voor Vladimir Poetin.
Hij leidde een non-profitorganisatie maar is groot aanhanger van oppositieleider Alexei Navalny. Bij een demonstratie werd hij in de boeien geslagen.
De politie dreigde hem in de cel te gooien. Hij kreeg te horen dat hij dagelijks zou moeten bukken voor zeep. Ook al zijn medewerkers kregen dat nieuws.
Georgië
Sergei besloot het niet af te wachten en zette koers naar Georgië. Na een jaar besloot hij daar te vertrekken. Hij voelt zich aangetrokken tot mannen en kon in Rusland en Georgië niet zichzelf zijn.
Hij hoopt hier geen problemen te ondervinden van zijn geaardheid en had ook gehoord dat je in Nederland heel snel een verblijfsvergunning krijgt.
Valt tegen
Maar dat hem nu vies tegen. Hij wacht al twee maanden op zijn vergunning en is helemaal klaar met wachten. Daarom is Sergei al twee weken in hongerstaking.
”Na zo lang te hebben gewacht, was ik het zat. Ik probeerde de Immigratie- en Naturalisatiedienst te pakken te krijgen. Helaas kon ik ze niet bereiken.”
Hongerstaking
In de eerste 10 dagen van zijn hongerstaking heeft Sergei elke dag e-mails, post en zelfs een fax gestuurd naar de IND, die hem nooit heeft geantwoord.
In een brief aan de IND wijst hij op het lot van een goede vriendin van hem. Die zou volgens Sergei zo radeloos geweest zijn dat ze besloot uit het leven te stappen.
Zover wil Sergei zelf nog niet gaan, maar met zijn hongerstaking probeert hij de IND te laten inzien waartoe hij in staat is: ”Het zal duren totdat aan mijn eisen is voldaan.”
Alleen maar wachten
De Russische dertiger vindt Drachten op zich wel mooi. Hij heeft veel contacten gelegd, maar zonder burgerservicenummer kan hij niets.
Hij kan niet werken, niet studeren en kan nauwelijks het azc verlaten. ”We krijgen per week maar 60 euro. Een keer met de trein is al veel te duur.”
Procedure
Vrijdag jongstleden krijg hij dan eindelijk een reactie van de IND. Sergei heeft twee belangrijke eisen voor de komende tijd: een precieze datum voor een tweede gesprek en een deadline instellen.
Hij eist dat die maximaal een maand na het tweede gesprek komt te liggen. Een woning vindt hij niet eens zo belangrijk, als hij maar kan werken. ”Daarom wil ik een BSN.”
IND kan er niks mee
Een woordvoerster van de IND wil niet ingaan op Sergei’s gedram. Het aanvragen van een BSN verloopt via gemeenten en heeft verder geen invloed op wachttijden.
Op de vraag hoe ver Sergei zal gaan om zijn eisen in te laten willigen zegt hij: ”Ik ben voorbereid op allerlei situaties. Zelfs op de ergste.”
