Arco Senders uit Nieuwegein is 50 jaar en weegt maar liefst 354 kilo schoon aan de haak. De zwaarlijvige man is aan zijn bed gekluisterd. Hij is zo zwaar, dat hulpverleners hem uit veiligheidsoverwegingen niet langer mogen helpen.
De enige die niet opgeeft is zijn moeder, een broos vrouwtje van 88 jaar die zelf nauwelijks nog kan lopen. Ze beweegt zich voort middels een rollator, maar zorgt dagelijks voor haar zoon. Dat zal ze ook blijven doen, zegt ze. ”Al val ik zelf om, ik laat hem niet in de steek.”
Dwarslaesie
Arco kreeg 2.5 jaar geleden een dwarslaesie, waarna hij steeds zwaarder werd. Dat liep behoorlijk uit de hand, getuige het gewicht van 354 kilo. Inmiddels is het zo erg, dat het bed waarop de man ligt niet sterk genoeg meer is om het gewicht te houden. Ook de tillift is niet berekend op de kilo’s.
Dat is exact de reden waarom zorgorganisaties niet meer willen dat medewerkers Arco helpen. Als een medewerker met zijn/haar voet onder het bed staat en het zakt door, dan zijn werkgevers aansprakelijk. En dat moet voorkomen worden.
‘Altijd al zwaar’
Hij ligt inmiddels al 14 dagen achter elkaar op bed. Hij mag er niet meer uitgehaald en aangekleed worden. ”Het enige dat ze nu nog doen is mondzorg, me wassen en me te eten en te drinken geven”, zegt Arco vanuit zijn bed. Hij is erg verdrietig en gaat er psychisch aan onderdoor.
Arco legt uit dat hij sinds kind af aan al ‘fors’ was. ”Ik heb er best wel aanleg voor. Toen ik een jaar of 20 was ontdekte ik de kroeg en is het uit de hand gelopen.
Hij nam zich voor om af te vallen, maar stelde dat naar eigen zeggen altijd uit. Als hem iets tegenzat, greep hij naar eten. ”Dat gaf me een geluksgevoel.”
Hulp
Terwijl Arco in bed ligt, steekt hij de ene na de andere sigaret op. Hij raakt hem dat zijn moeder, die lijdt aan kanker, hem de hele dag moet verzorgen. Hij is daarom vastberaden om uit zijn benarde situatie te komen. Hoe? Dat is niet duidelijk.
