Het gaat heel slecht met een ambulancebroeder die vorig jaar oktober werd overgoten met kokend water. De man is nog altijd niet in staat om te werken.
Op dinsdag 18 oktober ging de broeder met de fiets naar zijn werk. Om 13.44 uur ging de pieper. Samen met een collega is er een hulpverzoek op de Goudse Gansstraat.
Johannes B.
Het gaat om een verward persoon. De 65-jarige Johannes B. heeft zich verscholen op zolder in de woning van zijn zus. Zijn familie krijgt geen contact met hem.
B., zwierf jarenlang door Europa en had geen contact met zijn familie. Die dacht zelfs dat hij niet meer leefde, totdat hij bij zijn zus voor de deur stond.
Zijn familie besluit hem te helpen met eten, kleding en een douche. Plotseling gaat B. echter naar de zolder. Hij wil ineens met niemand praten. Bezorgd bellen ze de hulpdiensten.
Kokend water
De ambulancebroeder heeft 30 jaar ervaring en legt contact met B. ”Ik stelde me voor, maar kreeg geen antwoord. Ik legde mijn hoofd tegen het zolderluik, maar hoorde niets.”
”Ik dacht, misschien heeft hij zichzelf iets aangedaan. Toen ging het luik open en ik zag een schim en hoorde een gil. Toen besefte ik: er was kokend water over me heengegooid.”
Brandwonden
De ambulancemedewerker is ineens zelf slachtoffer. Hij werd met spoed naar het ziekenhuis gebracht en lag daarna een volledige week in het brandwondencentrum.
De broeder liep tweedegraads brandwonden op in zijn gezicht, op zijn schouder en rug. Zijn rug zit vol met littekens van wat hem is aangedaan.
Ontoerekeningsvatbaar
De zaak kwam gister voor de rechter. Dader B. verklaarde dat hij een waterkoker had meegenomen naar zolder zodat hij zichzelf ‘kon verdedigen’.
”Ik moest van me afbijten. Ik zag dat ze probeerden het zolderluik te openen en ik gooide zo onder het luik door een glas water.
Deskundigen achten B. ontoerekeningsvatbaar. Hij lijdt aan ernstige psychiatrische aandoeningen en heeft hallucinaties en wanen.
Het Openbaar Ministerie eist dat B. wordt opgenomen in een tbs-instelling met dwangverpleging. ”Levenslange zorg is hier op zijn plaats.”
Slachtoffer
De ambulancebroeder is er nog steeds ernstig aan toe. Acht procent van zijn schouder en rug zijn verbrand. Het is niet eens zeker dat hij ooit nog zal herstellen.
”Ik wil graag weer aan het werk, maar heb dagelijks pijn. De niet zichtbare littekens zitten in mijn hoofd, die zullen dan ook nooit meer weggaan.”
”Dagelijks denk ik: had ik maar niet geprobeerd om te helpen. Had ik het maar gelaten.”
De rechtbank doet uitspraak op 3 mei.
