Een gezin met drie kleine kindjes, waaronder een baby van vijf maanden moet van woningcorporatie Talis hun huis uit. De reden? De familie woont in een seniorenflat. Vader Arie is ten einde raad: ”Wij zijn straks dakloos.”
Gezin in seniorenflat
Het gezin is woonachtig in seniorenflat De Meiberg. Hier domineren oudere mensen op scootmobielen, en de gang staat vol met rollators.
Maar bij één appartement staan kinderfietsen voor de deur. Hier wonen Arie (61), Naomi (30), Nathan (5), Jesse (2) en de pasgeboren Tamara van vijf maanden.
De vijf wonen in een tweekamerappartement en hebben dus maar een slaapkamer waar alle bedden in gepropt zijn. Het past maar net. Maar Arie klaagt niet. ”We zijn hier heel tevreden. De kinderen vinden het ontzettend knus”, zo bezweert hij tegen De Gelderlander.
Volgens Arie vinden alle bewoners de kleine kinderen prachtig. ”Ze leven er helemaal van op, willen de baby even aanraken. Je ziet aan hun gezichten dat het hun goed doet.”
Mag niet
Het enige probleem is, dat het niet is toegestaan. Het betreft een seniorencomplex. Woningcorporatie Talis wil dat het gezin hun biezen pakt en vertrekt.
Met de huidige krapte op de woningmarkt is dat een schier onmogelijke opgave. Particuliere huur is voor de familie niet te betalen. Een sociale huurwoning? De wachtlijst betreft 13 jaar en een verzoek om urgentie is keihard afgewezen. Geen goed nieuws dus.
Zwanger
Maar hoe is Arie eigenlijk in de woning terechtgekomen? Na de scheiding van zijn ex-vrouw, woonde hij een tijdje bij zijn broer in Cuijk.
Arie werkte als leraar Nederlands in de Randstad en ging soms even ‘bijtanken’ in Suriname. Daar leerde hij Naomi kennen, die ook docent Nederlands is. Ze werden plotsklaps verliefd, trouwden en kregen samen een kind.
Toen zijn broer een relatie kreeg, moest Arie weg. Omdat hij niet snel een betaalbare sociale huurwoning kon vinden, zou hij in Nederland werken en soms naar Suriname gaan, totdat er een geschikte woning zou komen. Hij accepteerde een woning in het seniorencomplex, onder voorwaarde dat hij daar zonder gezin zou wonen.
Dat liep even anders. Kort nadat hij in Nederland was teruggekeerd, werd Naomi onverwacht zwanger. Arie vond het niet erg verantwoord om zijn vrouw met twee kleine kinderen in Suriname te laten.
Hij komt voor een dilemma te staan. ”Moest ik naar Suriname gaan, naar mijn gezin, mijn baan opzeggen en mijn collega’s en leerlingen in de steek laten? Of moest ik ze tegen de afspraak in naar Nederland laten komen om bij mij te komen wonen? Ik stond met mijn rug tegen de muur.”
Geen keuze
Arie kiest voor het laatste. ”Ik had geen keuze. We hadden al besloten dat zij naar Nederland zou komen. Ons zoontje had erg veel last van gezondheidsklachten.”
”In Suriname is de gezondheidszorg niet toereikend. Het gaat economisch slecht daar en als leraar verdien je weinig. Je kunt daar geen gezin van onderhouden.”
En dus wil Arie niet emigreren. ”Ik ben Nederlanders en onze kinderen bezitten de Nederlandse nationaliteit. Ze hebben het recht hier te wonen.
”Naomi moet nog een jaar bijscholen om haar diploma hier erkend te krijgen. Daarna kunnen we, met twee salarissen, iets duurders huren of kopen. Maar komend jaar lukt dat nog niet.”
Urgentie afgewezen
Arie probeerde urgentie te krijgen, maar dat werd afgewezen. De commissie oordeelt dat het woonprobleem ontstaan is door ‘verwijtbaar gedrag’.
Hij is daartegen in beroep gegaan, maar de uitslag daarvan is er nog niet. Mocht hij verliezen, dan is hij bang dat Talis wil dat het gezin snel vertrekt. ”En dan staan we op straat.”
Woningcorporatie Talis
De woningcorporatie geeft aan te willen voorkomen dat het zover komt. Zij geven aan ‘in gesprek’ te zijn en zoeken naar een passende oplossing.
Maarja, er zijn geen woningen. Toch wil de corporatie zich ‘maximaal inspannen’ om te zorgen dat het gezin niet op straat zal komen te staan.
Een van de opties is eventuele woningruil. ”Dat zou een oplossing kunnen zijn. Senioren die vanuit een grotere huurwoning graag naar de Meiberg willen verhuizen, zouden dan kunnen ruilen. Arie heeft zijn appartement al lange tijd op de lijst staan, maar tot dusver zonder resultaat.
Woningcorporaties zijn niet op aarde om mensen dakloos te maken. Ik mag hopen dat @TalisTweet deze mensen gewoon laat zitten tot er een passende oplossing is gevonden. Uit het verhaal blijkt dat ze over een jaar waarschijnlijk toch kunnen verhuizen.https://t.co/HNlqEDJ2RF
— Yurre Wieken (@YurreWieken) October 6, 2023
