De 31-jarige David Mulder uit Deventer zou op 18 september jongstleden stoppen met eten en drinken. Hij wil namelijk niet meer leven en euthanasie was niet mogelijk. Daar is nu verandering in gekomen. Menno Oosterhoff, psychiater, helpt hem.
David
En nu kan David aanstaande woensdag alsnog naar het hiernamaals vertrekken op een waardige manier. Hij heeft nog wel een missie voordat het zover is.
David kampt al zijn hele leven lang met depressies. Maar wanneer je hem in zijn woning ziet, heb je niet het idee dat hij er klaar mee is. Toch is dat zo.
Geen keuze
David vertelt tegen het Algemeen Dagblad dat zijn aanstaande heengaan geen keuze is. ”Mijn ziekte dwingt me om er een einde aan te maken. Daarvoor moet ik zelfs Mariël, mijn vrouw van wie ik zielsveel houd, achterlaten.
Het is niet dat David echt uitkijkt naar 4 oktober, maar het kan dus niet anders. ”Ik lig al twee jaar op de bank. Elke dag is een worsteling. Ik ben op.”
Documentaire
Voordat het moment is aangebroken, heeft David nog een missie. Hij wil begrip een aandacht voor het feit dat het moeilijk is om iemand te vinden die de bewuste injectie zet bij mensen die niet meer willen leven. Hij vindt dat hij tegen muren oploopt.
Psychiater Menno Oosterhoff moest zijn missie steunen en het David wel leuk om een documentaire te maken over stoppen met eten en drinken totdat je daaraan bezwijkt.
Op 18 september zou dat beginnen, want omdat er niemand was die hem euthanasie wilde verlenen, was dat de enige optie waarmee hij zijn leven zou kunnen stoppen.
Oosterhoff ging langs bij David, maar op de weg terug realiseert hij zich dat stoppen met eten en drinken onmenselijk is en dat hij daarop zelf helpt met euthanasie.
Laatste adem
Volgens Oosterhoff zijn de wachtlijsten voor mensen die niet meer verder willen onmenselijk lang. ”Mensen zijn radeloos en doen zichzelf iets aan. Of ze stoppen met eten en drinken, of ze gebruiken middel X. Dat moet echt anders. Dit moet binnen de GGD worden opgelost.”
David voldoet aan alle zorgvuldigheidseisen en dus kan hij op 4 oktober zijn laatste adem uitblazen. Dat gaat hij ook doen in het bijzijn van zijn vrouw en zijn ouders.
Niet gezond
David is al zijn hele leven de weg kwijt. Sinds hij vier jaar was wilde hij al niet meer verder. Hij gooide zichzelf van de trap en wil niet op deze wereld zijn.
”Ik heb me nooit op mijn gemak gevoeld. Toen ik zeven jaar was slikte ik antidepressiva. Ik liep over relingen van viaducten, in de hoop dat ik zou vallen.”
”Lichamelijk gezien voelde ik wel de drang om in leven te blijven. Een soort oer-instinct. Het is niet makkelijk om jezelf van het leven te beroven.”
David (31) kiest voor de dood, ook al moet hij zijn vrouw nu achterlaten: ‘Ik ben op’ https://t.co/Yhr3AYI1Ox
— de Stentor Deventer (@ds_Deventer) October 1, 2023
Mariël
David wordt al behandeld sinds hij zestien jaar was. Na vijftien jaar heeft dat geen resultaat opgeleverd. ”Toen ik met Mariël samen was zei ik al: ‘Ik word niet ouders dan zestig’. Het blijft bij 31.”
Zijn vrouw vindt het verdrietig dat ze overmorgen weduwe is, maar ziet in dat ze haar man moet laten gaan. Uit ellende heeft ze er maar vrede mee.
David voelt zich wel schuldig, ”maar ik kan ook niet blijven leven voor Mariël. Dan leg ik veel druk op haar, dat is niet eerlijk. Ik had graag een betere man voor haar willen zijn, die bij haar kon blijven. Maar dat lukt niet meer. We weten allebei: het is goed zo.”
