Een 62-jarige man uit het Belgische Haasdonk werd in februari van dit jaar veroordeeld wegens misbruik van zijn twee kleinkinden. Tot ieders verbazing is de ‘opa’ alleen schuldig bevonden. En dat was het dan…
Dochter Tamara (40), tevens de moeder van de kinderen, is ten einde raad. Haar vader vergreep zich aan haar kinderen en komt daar ogenschijnlijk gewoon mee weg.
2020
We gaan terug naar 2020, toen de feiten aan het licht kwamen. De jongste dochter van Tamara, destijds negen jaar, komt thuis van een logeerpartijtje bij haar opa.
Het meisje is lijkbleek. Na aandringen, krijgt Tamara te horen dat opa haar betast had op intieme plekken. ”Ik was in shock, maar ik geloofde mijn dochter.”
Opa die kleinkinderen misbruikte, woont nog altijd een straat verderop: “We komen hem óveral tegen”.
Lief-Dader-Heid van de overheid heeft zware gevolgen in de dagelijkse realiteit !
Slachtoffers moeten prioriteit worden, niet de daders !https://t.co/8qlrH9BilA
— ◁ Wouter Avet ▷ (@WouterAvet) September 2, 2023
‘Het blijft je vader’
De vader van het meisje, de ex van Tamara, eist direct dat er een klacht wordt ingediend. Tamara: ”Dat zou ik uiteindelijk ook wel gedaan hebben, maar op dat moment stond ik voor een verscheurende keuze. Het is en blijft natuurlijk je vader.”
”Die periode heb ik in een waas beleefd. Videoverhoren, onderzoeken, gerechtspsychiaters, psychologen en advocaten. En toen bleek dat mijn oudste dochter ook door hem is misbruikt.”
”Zij was toen 12 jaar en heeft al die tijd gezwegen. Ze wilde het me besparen omdat ik door een moeilijke echtscheiding was heengegaan. Mijn wereld stortte in.”
Opa ziet de ernst niet in
Na anderhalf jaar onderzoek worden er nog drie slacht0ffers gevonden, allemaal in de familie. Tamara’s moeder, die al 20 jaar gescheiden is van haar man, geeft aan dat haar ex vaak ‘ongezonde interesse’ toonde in jonge meisjes die over de vloer kwamen.
De opa zelf ziet het probleem niet zo. Hij probeert alles te minimaliseren en geeft uiteindelijk zelfs de ziekte van Parkinson overal de schuld van.
Een leugendetector maakt echter een einde aan de waanbeelden van de man. Hij valt zwaar door de mand. Ook wordt hij door een psychiater ‘helder van geest’ verklaard.
‘Zien hem overal’
In februari dit jaar volgt het proces. In eerste instantie is er opluchting, want de opa wordt veroordeeld. Maar wanneer de straf bekend wordt, zakt Tamara de moed in de schoenen.
De opa krijgt twee jaar voorwaardelijk. En dat is niet alles, want ook het straatverbod en contactverbod met minderjarigen vallen weg.
”Hij fiets door het dorp alsof er niets aan de hand is. Als ik hem tegenkom op straat, zwaait hij zelfs. Hij woont slechts een straat verderop. We komen hem overal tegen.”
”Dit is met name traumatisch voor mijn dochters. Ze komen totaal overstuur terug van het speelplein, omdat hij voor de zoveelste keer langskwam. We hebben de hele zomer aan zee gelogeerd, alleen maar om hem te ontlopen.”
Vuile blikken
Tamara overweegt te verhuizen. ”Dit is de omgekeerde wereld. Het maakt me enorm boos. Wij moeten steeds maar zwijgen en ondergaan, terwijl de dader zijn leven voortzet.”
”We wonen in een klein dorp met een echte dorpsmentaliteit. Slechts een iemand is in de afgelopen drie jaar komen vragen wat er gebeurd is. Anderen verzinnen hun eigen verhaal, of geloven mijn vader. We krijgen vuile blikken en worden ook niet meer uitgenodigd op verjaardagsfeestjes.”
Beroep
De procureur heeft inmiddels beroep aangetekend tegen het vonnis. Op 11 september staat de zaak op de planning. Tamara vraagt niet om opsluiting van haar vader.
”Verplicht hem om therapie te volgen, leg hem voorwaarden op. Wij hebben alle drie PTSS opgelopen. Ik voel me schuldig, en kan alleen maar hopen dat mijn meisjes een normaal leven kunnen leiden. De erkenning als slacht0ffer is hierbij alvast een begin in het genezingsproces.”
